Να καταψύξουμε η να μην καταψύξουμε;

Όχι δεν έχουμε ξυπνήσει σήμερα με σαιξπηρική ποιητική διάθεση. Μην μας παρεξηγήσετε. Αγαπάμε τον Shaekspear. Αλλά αυτό έχει να κάνει με την αναπαραγωγική ιατρική. Η απάντηση στην παραπάνω ερώτηση, για κάθε κύκλο, μπορεί πραγματικά να επηρεάσει τις πιθανότητες επιτυχίας. Αρχικά, επιτρέψτε μας να σας ενημερώσουμε ότι από τη στιγμή που η μέθοδος κατάψυξης με υαλοποίηση εμφανίστηκε στη ζωή μας, η τεχνική freeze all οδεύει σταδιακά προς την επικρατούσα καθημερινή πρακτική.

Όλες οι μονάδες θα πρέπει να έχουν μηδενική ανοχή στην υπερδιέγερση των ωοθηκών.

Πράγματι, η κατάψυξη με υαλοποίηση, που δεν επηρεάζει ιδιαίτερα την ποιότητα των εμβρύων, μαζί με την εισαγωγή των GNRH ανταγωνιστών, καθώς και των GNRH – αγωνιστών, για την πρόκληση της ωορρηξίας , στην πρακτική μας, έχουν μετατρέψει την υπερδιέγερση, που ήταν συνηθισμένη στο παρελθόν σε κάτι που στις μέρες μας συμβαίνει σπάνια και στην πραγματικότητα θα έπρεπε να μη συμβαίνει καθόλου.

Όταν γνωρίζουμε ότι η κατάψυξη δεν θα προκαλέσει προβλήματα στο έμβρυο, γιατί να ρισκάρουμε άλλωστε, έτσι δεν είναι ?

Επίσης, υπάρχουν πολλά δεδομένα , που επιβεβαιώνουν ότι όταν αυξάνεται η συνολική ποσότητα ωαρίων που συλλέγονται, τότε αυξάνονται και οι αθροιστικές πιθανότητες επιτυχίας ενός κύκλου εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Η υαλοποίηση ναι έχει φέρει επανάσταση στην καθημερινή πρακτική μας.

Μπορούμε τώρα να στοχεύσουμε στο να πάρουμε όσα περισσότερα ωάρια μπορούμε, από μία διέγερση των ωοθηκών, χωρίς να ανησυχούμε πραγματικά για πράγματα όπως: αύξηση των οιστρογόνων, το παράθυρο εμφύτευσης που επηρεάζεται από τις ορμόνες, το πάχος του και η υπερδιέγερση.

Μπορούμε απλώς να παγώσουμε τα έμβρυα και να περιμένουμε ότι θα έχει πολύ μικρό και μη σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητά τους και να μην ανησυχούμε για τίποτα. Είναι όμως πάντα έτσι;

Η απάντηση είναι ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, σε εργαστήρια που διαθέτουν κατάλληλες και προηγμένες εγκαταστάσεις υαλοποίησης, ναι. Η τεχνική Freeze all έχει σημαντικά πλεονεκτήματα. Ειδικά σε γυναίκες με πολυκυστικές ας πούμε, θα πρέπει να είναι υποχρεωτική. Το ίδιο και σε ασθενείς με ενδομητρίωση, ιδιαίτερα σοβαρή που σχετίζεται επίσης με κακή ωοθηκική εφεδρεία. Η ενδομητρίωση είναι πάντα καλύτερο να καταστέλλεται όσο το δυνατόν περισσότερο πριν από τη μεταφορά. Συνήθως όμως, αυτό σημαίνει επίσης καταστολή των ωοθηκών. Εάν αυτό συμβεί πριν από τη συλλογή ωαρίων, συνήθως συνδέεται με μειωμένη ποσότητα ωαρίων. Το καλύτερο λοιπόν θα ήταν να καταψύξουμε τα έμβρυα και να προχωρήσουμε στην καταστολή των ωοθηκών, πριν από την κατεψυγμένη εμβρυομεταφορά. Όπως και στο PGT-A. Δεν μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα NGS την ίδια μέρα. Άρα σε τέτοιες περιπτώσεις η κατάψυξη είναι απαραίτητη, γιατί ξέρουμε πως φρέσκες μεταφορές έχουν μικρότερα ποσοστά επιτυχίας.

Τι γίνεται όμως με τις απλές υποθέσεις;

Παρατηρήσαμε ότι η τεχνική freeze all έχει αρχίσει να γίνεται επιδημική. Σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιείται, αδικαιολόγητα και αλόγιστα ακόμη και σε περιπτώσεις που θα ήταν δυνατή μια φρέσκια εμβρυομεταφορά.

Ας μην ξεχνάμε. Η υαλοποίηση επηρεάζει το έμβρυο σε πολύ ελάχιστο βαθμό μεν, αλλά το επηρεάζει. Μια φρέσκια μεταφορά είναι πάντα μια φρέσκια μεταφορά.

Άρα: Ας μην καταψύχουμε πάντα έμβρυα, απλά από συνήθεια. Σε περιπτώσεις που το πάχος του ενδομητρίου είναι εντάξει, τα επίπεδα οιστραδιόλης την ημέρα της πρόκλησης ωορρηξίας είναι φυσιολογικά και τα επίπεδα προγεστερόνης την ίδια ημέρα είναι αυτά που πρέπει, ας κάνουμε φρέσκια μεταφορά, ​​χωρίς δισταγμό. Τα οφέλη υπερτερούν των κινδύνων.